Adoptie, optie of niet?

Adoptie, optie of niet?

Ik werd er eigenlijk door getriggerd toen een tsunami Bali teisterde in 2004.
Op het nieuws zag je kleine kindjes die door deze vreselijke tsunami geen ouders meer hadden.
Dit ging door merg en been!
Wij hadden alles wat ons hartje begeerde en ik voelde me geroepen om zo’n kindje te helpen.
Hier konden we een win-win situatie van maken.
Een hulpeloos kindje zonder ouders werd een nieuw onderkomen geboden en de angst voor bevallen en complicaties kon ik dan van mijn lijstje schrappen. Een ideëel doel werd bereikt.

Het Googelen was begonnen.
Ik ging op onderzoek uit maar liep al snel vast.
De leeftijdsgrens zou een probleem worden, mijn man bleek te oud!
Een oplossing zou zijn dat ik het kindje alleen zou adopteren maar dat voelde niet goed.
Het zou een gezamenlijke exercitie worden of niet.

Adoptie, optie of niet? Het is een langdurig proces.

Adopteren van een kindje gaat gepaard met een behoorlijk aantal voorwaarden. Logisch ook dat er uitbreidt gescreend wordt maar ik had me daar wel wat op verkeken. Je moet eerst door een uitgebreide procedure en hier kan jaren overheen gaan voordat je misschien een adoptiekindje in je armen mag houden. Psychisch kan zo’n procedure zwaar zijn, vooral de onzekerheid die adoptie met zich meebrengt.

Adoptie is een langdurig en emotioneel proces. Houd hier van tevoren rekening mee

Voor ons bleek adoptie al snel geen optie te zijn.

Meer informatie vind je op de Adoptiepagina van Baby-Dilemma.com.