Zwangerschapskwalen; ByeBye halve marathon
Zwangerschapskwalen; ByeBye halve marathon

Ik zou eind 2008 de hele skatemarathon gaan rijden,
maar ik besloot op het laatst de halve marathon te gaan hardlopen.
Nieuwe skates die niet lekker reden waren hiervan de oorzaak.
Deze wedstrijden waren op dezelfde dag in Rotterdam.

Ik besloot de halve marathon te gaan lopen

Mager voorbereid liep ik de halve marathon.
Ik ging als een speer, gemakkelijk binnen de 2 uur zou ik finishen.
Tot in de 18e kilometer!
Ik kon niet meer, te overmoedig bleek ik en ik stortte bijna neer,
dribbelend haalde ik net de finish.

Zo blij dat ik finishte

Toch was ik superblij
en voelde het als een overwinning.
Mijn eerste halve marathon!
En voorlopig ook de laatste.

Voorlopig mijn laatste halve marathon

Ik bleek zwanger.

Tot de 20e zwangerschapsweek bleef ik lopen.
Iedereen zei: “hoe langer je blijft sporten,
Des te beter je conditie na de zwangerschap”

Klinkklare Bullsh*t!
Zero conditie na de bevalling, ik was terug bij af!
Ik kon weer van vooraf aan beginnen
en ondanks dat het lukte, was de opbouwperiode zwaar.

Hardlopen, De perfecte sport!

Hardlopen was voor mij de perfecte sport.
Met een smile op het gezicht sprintend uitlopen.
In die heerlijke buitenlucht,
met enkel en alleen stilte om me heen.

Daarnaast maximale inspanning in minimale tijd.
Tijd die er nagenoeg niet is, als je kleine kind(eren) hebt.

Tijd voor een volgende marathon

Een volgende halve marathon stond gepland.
Een halve nachtmarathon in Delft.
Samen met een collega zouden we een goede tijd neerzetten,
maar ik bleek zwanger van de tweede en zij bleek geblesseerd.

Daarna is het nooit meer wat geworden met mijn hardloop carrière.
Bandenpijn tijdens zwangerschap schijnt ook in je voeten voor te kunnen komen.
En hier kun je na de bevalling flink last van houden,
zo ook in mijn geval…

ByeBye halve marathon

Pin It on Pinterest